شعری از اردلان سرافراز

سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی

نگفتم گفتنی ها را تو هم هرگز نپرسیدی

شبی که شام آخر بود به دست دوست خنجر بود

میان عشق و آینه یه جنگ نا برابر بود